dr Konrad Wojtyła
(ur. 22 grudnia 1979 w Zielonej Górze) – polski poeta, dziennikarz, krytyk literacki, wykładowca akademicki, doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwa. Wiceprezes zarządu Fundacji im. Sławomira Mrożka. Jako poeta zadebiutował w 2000 roku arkuszem „Z dwojga złego wybieram miłość”. Wydał do dziś kilka tomów wierszy, m.in. „może boże” (Mikołów 2010), „Czarny wodewil” (Poznań 2013), „Znak za pytaniem” (Poznań 2017) czy „Pod czerwień. 111 wierszy” (Warszawa 2019). W 2014 roku opublikował książkę „Rewersy. Rozmowy literackie”, na łamach której rozmawiał z najważniejszymi polskimi pisarzami i tłumaczami (Sławomir Mrożek, Kazimierz Kutz, Andrzej Stasiuk i inni). W 2015 roku przełożył z jidisz na język polski nieznane utwory Eliasza Rajzmana. Podobnie, jak inni tłumacze, korzystał z przekładów filologicznych.
14 października 2015 roku wraz z Maciejem Meleckim, w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, odkrył nieznane wiersze i opowiadania Rafała Wojaczka, opublikowane później w tomie „Nie te czasy. Utwory nieznane” (Mikołów 2016). W maju 2021 roku ukazała się jego monografia krytyczno-literacka „Anty-Antychryst? Wojaczek religijny”.
Od 2005 do 2009 roku z-ca redaktora naczelnego kwartalnika literacko-filozoficznego fo:pa. W latach 2012–2014 redaktor naczelny kwartalnika „eleWator” i wiceprezes Fundacji Literatury imienia Henryka Berezy w Szczecinie. Współpracował również z magazynem o książkach „PAPERmint”. Od 2014 do 2021 roku juror Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia. Zasiadał w kapitułach Lubuskiego Wawrzynu Literackiego, Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Rafała Wojaczka czy Konkursie Literackim im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej.
Dwukrotny laureat Lubuskiego Wawrzynu Literackiego za tom „może boże” (2010) i za „Scherzofrenię” (2023) oraz Nagrody Otoczaka za książkę „Znak za pytaniem” (2017). Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mieszka w Szczecinie.
